Corinne Starreveld is christelijk loopbaancoach: ‘Zet ambitieuze vrouw niet weg als slechte moeder’ Loopbaancoach en hr-adviseur Corinne Starreveld heeft een missie: andere vrouwen tot bloei laten komen in hun werk. ‘In christelijke kringen wordt ‘ambitie’ als vies woord gezien, dat vind ik jammer.’
BENNEKOM Als het om werk gaat denkt Corinne Starreveld (29) in seizoenen. Ze hoorde het eens van een vroegere collega bij Steunpunt Kerkenwerk die na een tijd werkloos te zijn geweest weer een baan had gevonden: alsof de lente was begonnen.
Starreveld: ‘De lente is de tijd van een nieuw begin op werk, een tijd van inwerken en anticipatie: zit ik hier op mijn plek? Ga ik tot bloei komen? Tijdens de zomer zit je in een flow; alles gaat lekker en je viert successen, de tijd waarin je je LinkedInpagina maar blijft updaten. Op een gegeven moment volgt de herfst: de verveling sluipt in je werk en het plezier sijpelt weg. Er volgt twijfel of je ergens anders wellicht meer voldoening kan vinden. De winter is een crisistijd, bijvoorbeeld veroorzaakt door rouw of ontslag.’ Vormen deze ‘werkseizoenen’ een cyclus? ‘Nee, dat loopt allemaal door elkaar heen. Soms ga je van de zomer in een klap naar de winter. Tijdens je loopbaan kom je ieder seizoen minstens een keer tegen, dat kan ook bij dezelfde werkgever zijn.’
roeping
De Bennekomse schrijft er uitgebreid over in haar recent verschenen boek Kom tot bloei! Jij, je werk en God, een ‘praktische en vrolijke gids’ bedoeld voor jonge vrouwen. Starreveld begint ieder hoofdstuk, thematisch uiteenlopend van salarisonderhandelingen tot de rol van menstruatie, met een anekdote uit haar eigen leven. Haar geloof in God komt daar meermaals in terug. ‘Ik ben een christelijke vrouw, dat is een wezenlijk onderdeel van mijn identiteit. Mijn Godsbeeld is dat ik samen met Hem op pad ben. Hij heeft mij talenten gegeven, dus wil ik Hem bij die talenten betrekken en mijzelf de vraag stellen: waar roept Hij mij toe?’
Een term als ‘roeping’ maakt werk wel direct heel gewichtig, toch?
‘Dat is waar, die term geeft druk. Ik heb voor een zendingsorganisatie gewerkt en leefde deels van giften. Gevoelsmatig werd mijn werk daar groots en beladen van, dat hielp mij niet altijd. Mijn boek gaat daarom over om in kleine stapjes naar betekenisvol werk toe te werken. Of je betekenis toekent aan je werk, en op welke manier, hangt af van je eigen normen en waarden. Voor mij is mijn ‘loopbaananker’, zoals ik dat noem, die van de wereldverbeteraar. Idealen in mijn werk of de missie van een organisatie zijn voor mij van enorm belang en ik zal wat betreft werkgevers altijd in de nonprofitsector terechtkomen. Voor andere mensen is zekerheid belangrijk. Voor hen is bijvoorbeeld een baan met goede balans tussen werk en privé en een vast contract prioriteit. De inhoud van het werk doet er minder toe.’
U schrijft over uw vroegere angst om ‘te ambitieus’ te worden bevonden. Wordt ambitie in uw omgeving dan als vies woord gezien?
‘Soms wel. Ambitie wordt vaak gelinkt aan zo snel mogelijk, zo succesvol mogelijk worden. Met name in christelijk hoek worden dan de wenkbrauwen gefronst: er zijn immers hogere waarden dan snel je portemonnee spekken en succesvol willen zijn. Maar volgens mij is dat een te beperkte definitie van ambitie. Iedereen heeft wel een droom, of iets wat hem of haar aan het hart gaat. Daar ambitieus in zijn en ruimte aan geven is juist iets moois. Ambitie is een uitnodiging om moedig te zijn en uit je comfortzone te stappen. Een stip aan de horizon zetten en daar durven voor te gaan.
Vrouwen in het algemeen, en christelijke vrouwen vermoedelijk nog meer, zijn terughoudend in het uitspreken van hun ambities. De ambitieuze vrouw wordt snel weggezet als iemand die niet om haar gezin geeft en haar prioriteiten ‘dus’ niet op orde heeft. Terwijl werk-privébalans en ambitie twee losse aspecten zijn. Je kan een belabberde werkprivébalans hebben en geen ambitie. Of juist een super balans en wel ambitie. Het gaat om bewuste keuzes maken.’
Welke rol speelt werk in uw leven?
‘Ik heb het echt omarmd als onderdeel van mijn leven. Ik mag anderen helpen om hun werk met plezier te doen, dat geeft veel voldoening. Mijn baan is onderdeel van mijn identiteit. Niet iedereen geeft dat graag toe, maar wanneer een baan wegvalt laat dat vaak een gat na in je leven. Er gaan zoveel uren zitten in je werk. Daar komt de Nederlandse cultuur nog eens bovenop: tijdens feestjes is ‘Wat doe je voor werk?’ vaak de tweede vraag die je gesteld krijgt.’
Vindt u het belangrijk dat vrouwen financieel zelfstandig zijn?
‘Mijn basisovertuiging is dat iedere vrouw haar eigen broek omhoog kan houden. De vraag of vrouwen dat kunnen vind ik overigens niet zo interessant: uiteraard kunnen vrouwen dat. Kijk maar naar rapporten uit het onderwijs: gemiddeld genomen doen meisjes het beter dan jongens. Interessanter vind ik het fenomeen dat vrouwen zich, uit een soort valse bescheidenheid, al lijken terug te trekken voordat het nodig is. Ik zie vrouwen bijvoorbeeld parttime gaan werken omdat ze misschien, in de toekomst, moeder gaan worden. Daar hoeft natuurlijk niets mis mee te zijn, maar durf elkaar daar wel op te bevragen: wat wil je echt?
Misschien dat de christen anno nu zich er niet meer zo bewust van is, maar het idee van de man als kostwinner zit toch nog diep in de cultuur verankerd. Mannen worden ook sneller aangemoedigd door anderen om hun ambities kenbaar te maken en voor hun carrière te gaan. Ik zou het mooi vinden wanneer vrouwen onderling elkaar daar ook in aanmoedigen. Tegelijk is het aan de christelijke man om er ook op die manier ook voor vrouwen te zijn, dat hij zijn vrouw en dochters aanmoedigt om werk als onderdeel van hun levens te zien en deel te nemen aan de economie.’
U spreekt onverbloemd over de invloed van menstrueren op werk. Moet dat vaker gebeuren?
‘Er rust inderdaad nog een taboe op. Ik heb zelf ook getwijfeld over dat hoofdstuk, omdat ik ieder hoofdstuk met een persoonlijk, relevant verhaal begin. Dat voelde toch kwetsbaar. Maar het is goed dat ik het gedaan heb. Ik heb enorm veel reacties op juist dit hoofdstuk ontvangen. Dat ik menstruatie benoemde voelde voor andere vrouwen als erkenning en bevrijding: het mag er zijn. Veel vrouwen hebben last van hun menstruatie, maar tegelijk wordt een positieve kant steeds vaker ontdekt: tijdens twee weken van je cyclus heb je juist meer energie en kun je knallen op werk. Menstruatie maakt je deels minder en deels meer actief: daar kun je je agenda op afstemmen, al is dat wel afhankelijk van de sector waar je in werkt.’